We zijn blij weer samen thuis te zijn;
na 47 jaar samen, misten we elkaar na een paar weken al verschrikkelijk.

Verpleeginstelling of thuis?

“Het meest vervelende aan het verblijf in de verpleeginstelling was eigenlijk het moment waarop mijn vrouw mij niet meer mocht bezoeken.” De afdeling waar de heer B. op dat moment verbleef was in quarantaine vanwege een heersende besmettelijke ziekte. “Vanachter het glas kon ik alleen maar naar mijn vrouw zwaaien als ze langs kwam.”

De heer B. verbleef in de verpleeginstelling vanwege een beenamputatie, ten gevolge van diabetes. Mevrouw B. bleef op dat moment alleen in haar huis en mistte haar man enorm. Via een neef van het echtpaar kwamen ze in contact met het Verpleeg Collectief en hoorden ze over de mogelijkheden van particuliere zorg thuis. Het echtpaar koos voor de inzet van 24 uurszorg thuis. In eerste instantie wilde het echtpaar graag overdag alleen zijn, maar dat bleek al snel niet haalbaar. Intussen werd duidelijk dat mevrouw al langer leed aan FD, Fronto-temporale Dementie.

Het revalideren en opnieuw leren lopen met een prothese gebeurde vervolgens in alle rust thuis. Door de inzet van 24 uurs particuliere zorg thuis werd gezorgd dat er structuur en hulp bij de verzorging was. Rust, reinheid en regelmaat. Eten wordt elke dag vers gekookt en het medicatiebeleid wordt nauwgezet gevolgd. Dit met zoveel mogelijk behoud van eigen regie. “Mijn vrouw is altijd erg zelfstandig geweest, een intelligente dame, dat zie je ondanks haar ziekte, nu nog terug.”

Ziekenhuisopname

“Onze huishoudelijke hulp wees me erop dat mijn teen zwart zag en raadde me aan er door de dokter naar te laten kijken. Ik had er zelf helemaal geen last van.” “In het ziekenhuis is er nog van alles geprobeerd, maar niets hielp meer en een amputatie was onvermijdelijk.”  De heer B. heeft uiteindelijk weer leren lopen met een prothese.

"Voor mijzelf hoefde het eigenlijk niet meer, ik heb een mooi leven gehad, maar mijn vrouw kon me nog niet missen. “

Trouwen op 31 december.

Inmiddels is het echtpaar 47 jaar samen. De heer is geboren in Amsterdam, groeide op in Winschoten, studeerde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam en vertrok uiteindelijk voor een baan bij Philips naar Eindhoven. Het is daar dat de heer zijn huidige echtgenote leerde kennen. Mw B. was directie secretaresse bij Philips. Mevrouw was een echte Eindhovense en woonde met haar moeder in de binnenstad boven de tabakszaak van haar ouders. Haar vader was een vroege dood gestorven. Na het Gymnasium B begon mevrouw haar werkzaamheden op het Laboratorium van Philips. Naast haar werkzame leven was mevrouw actief in verschillende bestuursfuncties, van de 13 besturen waarvan ze lid was, was ze in 9 besturen voorzitter. Voor haar inzet in besturen op lokaal, provinciaal en landelijk niveau heeft mevrouw de Thorbecke -penning van de VVD ontvangen. De VVD heeft voor zeer verdienstelijke leden de Thorbecke-penning als onderscheiding ingesteld.

Via haar toenmalige baas kon mevrouw een stuk grond kopen om er een huis op te bouwen. Mevrouw bouwde het huis zelfstandig en de heer nam er zijn intrek. Samen wonen voor het huwelijk was in die tijd geen optie. Mevrouw stond erop hetzelfde jaar nog te trouwen en zo geschiedde. Op 31 december 1970 trouwden ze in de sneeuw op het stadhuis.

"We hadden erg veel moeite om een restaurant te vinden dat ruimte had voor een huwelijksfeest op Oudjaarsavond.”

Leven toen

Niet lang erna nam ook de moeder van mevrouw B. haar intrek in de woning. “We hebben haar thuis verzorgd met zijn tweeën”. Als schoonzoon kon de heer goed met zijn schoonmoeder. “Soms gaf ze mij gelijk boven het gelijk van haar eigen dochter”. “Mijn eigen moeder werd 99 jaar, net geen 100, ze viel uit bed in een verpleegtehuis; anders had ze dat zeker gehaald.”

Als economische man moest de heer veel reizen voor zijn werkzaamheden bij Philips en bezocht veel landen wereldwijd waaronder Ethiopië. Om meer tijd vrij te maken voor politieke ambities besloot hij leraar Economie te worden aan de Economische Hogeschool. De heer heeft 32 jaar in de Gemeenteraad gezeten, als wethouder, hij was fractie voorzitter in de Gewestraad en lid van de Provinciale Staten van Noord Brabant.

Mevrouw is een fervent verzamelaar van miniatuur schoentjes in porselein, keramiek, stof en zilver. Nog steeds toont mevrouw vol trots haar verzameling. De heer is erg geïnteresseerd nog in techniek en heeft zich recentelijk verdiept in de nieuwste smartphone van Samsung. Kinderen hebben ze nooit gekregen en na de dood van de laatste van drie honden wilden ze niet meer de zorg hebben over een ander huisdier.

Leven nu

Het huis moest wel aangepast worden om er te kunnen blijven wonen. Er werd een traplift geïnstalleerd en er kwam een nieuw aangepast bed. Op elke verdieping kwam een rolstoel en er kan weer gereden worden met de auto, door de zorgverlener wel te verstaan. Soms gaan ze er met zijn drieën op uit, samen met de zorgverlener. “Ja, we gaan altijd met zijn drieën weg, alleen thuis blijven is voor mijn vrouw geen optie meer.”

Het belangrijkste voor hen was om weer samen te kunnen wonen in hun eigen huis. Want na 47 jaar samen te zijn geweest is het echtpaar weer zeer blij dat ze samen zijn. We misten elkaar verschrikkelijk.

Meer klantenervaringen over particuliere zorg thuis van het Verpleeg Collectief vindt u hier.